Tint en tuig

rob rondDe tintarme Nederlander die in de jaren zestig in navolging van de Beatles zijn haar liet groeien, weet wat discriminatie is. Zeventien was ik toen een groepje jongelui uit Nijmegen voor de nachtdienst naar Brabant toog. Het uitzendbureau had een bus geregeld. Op de conservenfabriek verdeelde een chef op leeftijd het werk. Mij sloeg hij over zonder een woord te zeggen. Met langharig tuig praat je niet.

Daar stond ik dan, vroeg in de avond, in de Brabantse rimboe, blut en zonder vervoer. Vanwege mijn manen was ik ook al van het gymnasium gegooid. Hortend en stotend lifte ik tot Schaijk. Daar strandde ik. De duim van een nozem deed ’s avonds geen wonderen. Met nog 28 kilometer voor de boeg tot Nijmegen belde ik vanuit de hut van een inboorling  een kennis, die zo vriendelijk was mij om twaalf uur ’s nachts met zijn VW-busje op te komen pikken. Die fabriekschef moet inmiddels dood zijn.

Dan boft rapper Typhoon toch maar. Hij hoefde alleen maar eventjes te stoppen. En de agent was nog vriendelijk ook.

De lelieblanke sessiedrummer Ton Dijkman trok volgens de overlevering als langharig bestuurder van een Oldsmobile ook politieaandacht. Hij moest naar de kant van de weg.
Agent: „Is deze auto van ons?”
Dijkman: „Volgens mij niet, maar als het wel zo is, krijg ik nog een halve ton van je.”

Talloze malen ben ik ’s nachts, na een gig in het zoveelste Heerejezusveen, naar de kant van de weg gedirigeerd.
„Goede avond, meneer. Heeft u gedronken?”
„Dag agent. Eerst wil ik graag weten in hoeverre  mijn antwoord op uw vraag de verdere gang van zaken beïnvloedt.”
Mijn tegenvraag was een parel voor de zwijnen. En het maakte niet uit, want wat je ook antwoordde, blazen moest je toch.

Schiphol is ook zo’n leuke plek. Op een avond kwam ik er met medemuzikant Mark aan na een dagtrip naar Londen. We waren al voorbij de douane, toen een geüniformeerde alsnog Mark eruit pikte. „Kunt u even meekomen?”
„Haha”, zei Mark, „dat dacht ik al.”
Pas na een grondige inspectie van zijn bagage mocht hij verder.
„Waarom dacht je dat al?”, vroeg ik aan Mark.
„Ik keek hem aan en sloeg meteen mijn ogen neer om te zien wat ie zou doen.”
Pavlov is niet dood, hij leeft.

Ik kwam op Schiphol aan en weet de datum nog precies, want het was de sterfdag van mijn vader. Ik was in een knorrige bui.
„Meneer, waar komt u vandaan?”, vroeg de douanier.
„Een van de twee”, zei ik tot verbazing van de douanier, „ofwel u gelooft me op mijn woord ofwel we gaan nu mijn koffer uitpakken.”
„Ho ho, meneer, vertelt u eerst maar eens waar u vandaan komt.”
„Uit Moskou.”
„Heeft u iets aan te geven?”
„Nee.”
„Meneer, ik geloof u.”

Telefoon. Mijn dochter, toen nog tiener en moeilijk opvoedbaar,  was van de bus gehaald onderweg vanuit Nijmegen naar huis net over de grens in Duitsland.
„Pap, kun je even naar de grens komen? De Duitsers hebben een paar gram hasj bij me gevonden.”
„Nee, ik kom niet, zoek het maar uit.”
Ik gooide de hoorn erop. Ze belde opnieuw.
„Pap, je moet echt komen.”
„Dat doe ik niet.”
„Die meneer van de douane wil je even spreken.”
„Met de douane. We hebben uw dochter aangehouden. Wilt u zo vriendelijk zijn te komen?”
„Nee, dat doe ik niet.”
„Dan laten we het voorkomen.”
„Prima.”
De stilte verried verbazing.
„Eh meneer, zo komen we niet verder. Wilt u alstublieft toch komen?”
„Nou, goed dan, maar op één voorwaarde: dat mijn dochter wordt aangepakt.”
Ze heeft van de Duitse rechter vrijwilligerswerk moeten doen bij een kinderboerderij. Met hasj is mijn dochter nooit meer gepakt, terwijl ze toch nog jaren doorging met blowen.

Zo zie je dat wij bleekscheten in blank Europa ook onze problemen hebben, maar als wij in het openbaar vervoer worden gepakt zonder kaartje, schreeuwen we niet: „Discriminatie!”

Discrimineert Nederland? Jawel, weten tint en tuig. Hoe pareer je dat? Ali B.: „Je moet de Nederlandse traditie gewoon respecteren, dan is het hele gezeur over Zwarte Piet opgelost. De Nederlanders respecteren onze tradities ook.”

Slimme jongen, die Ali B. Ook Glenn ‘Typhoon’ de Randamie lijkt me wel oké.

________________________________

Reageren kan hier.