Tag archieven: werkloos

Bakerpraatjes

 Rob Vunderink , ,

rob rond„Rustig maar, komt goed, straks ontstaat er vanzelf krapte op de arbeidsmarkt.” Troostende woorden. Ik tekende ze op uit de mond van een bestuurder tijdens de zoveelste ontslagronde. Ik werkte toen bij een groot krantenbedrijf. Ze zag de tollende vraagtekens in mijn ogen en verduidelijkte: „De babyboomers vergrijzen en maken plek vrij.”

Dat was in 2011. De bestuurder praatte de commissie-Bakker na. Die voorspelde drie jaar eerder een algemeen tekort van 375.000 paar handen voor 2015. De waarde van die prognose kennen we inmiddels: er zijn 600.000 werklozen. Bakker zat er zo’n miljoen naast.

Cijfers blijven ons om de oren vliegen. Bij Coolblue meldden zich 35.000 sollicitanten, maar de webwinkel zegt in Nederland nauwelijks geschikte softwareontwikkelaars te kunnen vinden en haalt ze daarom van heinde en verre. Ook bol.com klaagt tegenover NRC Handelsblad over het kennisniveau van sollicitanten. Nieuwkomers kunnen er pas na een interne opleiding aan de slag. De NS kan al evenmin geschikte ICT’ers vinden. Wie wel eens met de trein reist, gelooft dat.

Andere orakels zeggen iets heel anders. CBS: afgelopen jaar liep de werkloosheid voor ICT-professionals op met 7,7 procent. UWV: eind augustus telde Nederland bijna twintigduizend automatiseerders zonder werk. Het merendeel is hoogopgeleid.

Computerspelletjes ontwerpen verschilt duidelijk van een netwerk beheren, maar hoe zit dat nou? Hebben die werklozen allemaal een foute richting gekozen? Of krijg je je diploma ook als je je tijd op school hebt uitgezeten zonder iets op te steken?

In het onderwijs wordt nu geruzied over de iPad in de klas. ‘Nodig, want kinderen moeten met computers leren omgaan!’ ‘Nutteloos, want ze leren niet meer goed lezen en schrijven!’ Zoek maar een standpunt uit, voor elk wat wils. Ik denk terug aan mijn eigen schooltijd. Als de leraar goed is, is elk hulpmiddel bijzaak. Als de klas vol holle vaten zit, is elk hulpmiddel vergeefs.

En wat doet het UWV? Dat helpt werkloze 50-plussers aan een ICT-opleiding in Maastricht. Reactie van een 57-jarige vakman op de website van Computable: ‘Waar worden deze heren voor opgeleid? ICT heeft een erg ruim bereik. Ik ben een halfjaar werkloos en 57 jaar. Heb 25 jaar ICT-ervaring als netwerk/systeembeheerder, en nog geen baan.’ De man heeft op dat moment 115 keer gesolliciteerd.

Terwijl in Nederland meer dan een half miljoen mensen langs de kant staan, zou de vluchtelingenstroom als geroepen komen om onze economie te redden – in de zorg, techniek en ICT. Dat roepen de deskundologen. De vergrijzing – daar is ie weer – zal tot grote aantallen vacatures leiden.

Klopt dat? Vergeet het maar, concludeert journaliste Yvonne Hoffs zaterdag in de Volkskrant. Het Centraal Planbureau heeft berekend dat de gemiddelde niet-westerse immigrant moeilijk aan de bak komt, dat hij de staat gedurende de rest van zijn leven 43.000 euro kost, terwijl de gemiddelde Nederlander gedurende zijn leven 76.000 euro bijdraagt.

Moet je vluchtelingen dan niet helpen? Zeker wel. Uit menslievendheid, niet omdat we er zelf beter van zouden worden. Stink niet in bakerpraatjes. Waarvan we er nog genoeg zullen horen.

_________________________________

Reageren kan hier.

Sollicitering

 Rob Vunderink , ,

rob rondHé Albert, wat kijk jij chagrijnig.
„Net weer een afwijzing gehad voor een baan. De zoveelste.”
Het ging toch om hetzelfde werk als je al die jaren gedaan hebt?
„Inderdaad.”
Wat stond er in de afwijzing?
„Dat mijn profiel geen aanknopingspunten bood.”

Tsja Albert, dat is nou typisch een geval van sollicitering.
„Sollicitering? Wat is dat nou weer?”
Sollicitering, zo noem ik een sollicitatie die door het UWV wordt afgedwongen omdat ze anders je uitkering stopzetten. En zo noem ik ook een sollicitatie die uitmondt in een afwijzing terwijl je voldoet aan de eisen.

„Sollicitering, dat is toch geen bestaand Nederlands woord?”
Wie bepaalt dat? Je hebt constatatie en constatering, individualisatie en individualisering. Als Nederlander bepaal ik zelf mijn taal. Sollicitering heeft voor mij precies de juiste gevoelswaarde. En je begrijpt me toch?

„Dus ik leef van een uitkatie? Ik moet de tatie naar de natie zetten? Krijg nou de tatie!”

Ja, ik snap wel dat je boos bent, Albert. Een schrale troost, je zit met heel veel mensen in hetzelfde schuitje.

„Ja ja, omdat er geen banen zijn, noemen ze ons labbekakken. Ik weet niet of je het weet, maar mijn uitkatie loopt tot 2018. Daarna moet ik nog vier jaar werken, tot ik 67 ben. Of nog langer, dat weten we nog niet. Wat gaat er gebeuren als ik in de bijstand kom? Hoe moet dat met mijn koophuis? Verkopen heeft geen zin, want ik heb een aflossingsvrije hypotheek.”

In dat schuitje zitten zoveel mensen dat Den Haag wel met een oplossing móét komen. Dat weten ze daar nog niet, want dat punt ligt voorbij de volgende verkiezingen.

„Jij hebt makkelijk praten, jij bent op tijd 65 geworden en geniet pensioen.”

Zal ik je eens wat verklappen? Ik heb gesolliciteerd.

„Wat? Vertel!”

Nee, dat doe ik nog niet. Maar zodra ik meer weet, ben je de eerste.

„Nee maar, een sollicitatie! Op je ouwe dag. En als je de baan niet krijgt?”

Tsja, dan was het een sollicitering.

Treiterfabriek

 Rob Vunderink , , ,

rob rondWil je Onze-Lieve-Heer dwarsbomen, voer dan het basisinkomen in. Werken is immers een straf van God. Hebben we allemaal te danken aan Adam en Eva. Die konden in de Hof van Eden niet met hun tengels van het verboden fruit afblijven.

„In het zweet uws aanschijns zult gij brood eten”, beet de Heer het oerkoppel toe. Hij vertikte het om nog langer voor croissantjes en krentenbollen te zorgen. En dus moet de mens sinds de zondeval ploegen, zaaien, oogsten en malen, deeg kneden en helse hitte doorstaan in de bakkerij. Tsja, eigen schuld. Van ons allemaal. De zonde gaat over van ouder op kind. Zo heeft Hij dat in Zijn oneindige goedheid bepaald.

De duivel zit niet stil. Zoals hij Eva verleidde tot een hap uit de appel, zo fluistert hij nu de historicus Rutger Bregman in, dat werken voor de dommen is. „Schrijf maar een boek”, porde Satan. En zo deed Bregman. ‘Gratis geld voor iedereen’, heet het werk. Over een soort AOW vanaf de geboorte. Dat is wel andere koek dan ‘een gratis lunch bestaat niet’.

Politici, economen, filosofen en columnisten buitelen nu over elkaar heen om uit te leggen dat het basisinkomen wel/niet kan. (Doorhalen wat niet gewenst is.)

„Niet waar, dat mensen zullen stoppen met werken”, roept Bregman. „Als mensen gratis geld krijgen, gaan ze juist harder werken.”

O ja? Dat is anders niet wat Pharao & Yara ons via YouTube toezingen in ‘Het goeie leven’:

Arbeid is een keuze
En niks is meer verplicht
We zijn vrij
Sla de handen ineen
Maak een ander systeem
Welkom in het paradijs.

Een basisinkomen voor iedereen, arm of rijk. Sympathiek idee, maar het leidt tot malligheid. Waarom zou je John de Mol en Charlene Heineken maandelijks enkele honderden euro toestoppen? Biergeld? Al even absurd als de AOW die paleisbewoner Beatrix sinds 2003 geheel volgens de regels krijgt overgemaakt.

Laten we lokaal met een variant van het basisinkomen gaan experimenteren, aldus de Nijmeegse GroenLinksraadsleden Lia Westerveld en April Ranshuijsen onlangs in de Volkskrant. Wel ja, dat zullen de steenrijke familie Terwindt en miljardair Marcel Boekhoorn ter plaatse fijn vinden.

Utopisten willen de hemel, maar krijgen de hel. Zie de radenunie in Rusland, een misbaksel dat was gestoeld op de ideeën van Karl Marx, een econoom die niet bij machte was een gezin met vier dochters te onderhouden zonder financiële injecties van de bevriende industrieel Friedrich Engels.

Een debat over het basisinkomen is overbodig. Die uitkering komt er niet, want is onbetaalbaar. De utopisten hebben wel een punt: de huidige verdeling van arbeid en inkomen is destructief en mensonwaardig. Er is een nieuwe verdeelsleutel nodig. Totdat zo’n sleutel is gevonden, moeten overheden ophouden een treiterfabriek te zijn voor werklozen en andere pechvogels.

Is dat realistisch? Hm… Onze-Lieve-Heer schiep ons naar Zijn evenbeeld. Zelf is Hij nogal een treiterkop. Wie dat mocht zijn vergeten, moet het boek Job er nog maar eens op naslaan.

Wondere wereld

 Rob Vunderink , , , , ,

rob rondVrolijke bedoening bij het UWV. Ben je 60 jaar en werkloos, dan wacht je een sollicitatiecursus. Vertrouwen in de toekomst kun je die instantie niet ontzeggen. Blind vertrouwen.

„Een sollicitatiecursus? Wanneer zal ik die komen geven?”

Grappenmaker! Ook al kun je die cursus geven, je bent verplicht om hem te volgen. Kom je niet opdraven, dan riskeer je je WW.

En daar zit je dan, met twaalf man in een lokaaltje, om op te steken wat je al weet. Doel: leren je medecursisten te verdringen bij het reageren op een vacature waarvoor ze een oudere nooit zullen aannemen.

‘55pluswerkt’, zo is het project gedoopt. Lelijke dingen geef je een klinkende naam. Minister Asscher trok 67 miljoen euro uit voor deze schertsvertoning. Doel: 45.000 oudere werklozen aan werk helpen oftewel 60 procent van de totale groep.

„Als ik maar niet verplicht word om werk aan te nemen dat niet bij me past.”

Ai, een probleempje. Je mag je 52 weken beperken tot het zoeken naar passend werk. Daarna moet je alles aannemen. Dat kan nadelig uitpakken. Een werkloze violist die aan de slag moet als pianoverhuizer, zal Locatelli’s ‘Capriccio in D majeur’ niet meer zo makkelijk uit zijn vingers krijgen. En vanaf 1 juli dit jaar ben je als WW’er al na 26 weken vogelvrij.

„O, maar ik weet heus wel hoe ik moet solliciteren om niet aangenomen te worden.”

Pas maar op! Gooi je er met de pet naar, dan draait het UWV de kraan dicht.

„Fluitje van een cent om een flutbrief te schrijven waarop ze je niet kunnen pakken. Gebruik hem gerust voor jezelf. Gratis. Vul voor productiekracht een functie naar keuze in. Hier volgt de tekst.

„Geachte heer Broodheer,
Online zag ik dat uw bedrijf een productiekracht zoekt. Voor die functie ben ik geknipt, want ik heb de fijne kneepjes van dit vak in de loop der jaren uitstekend onder de knie gekregen. Graag zou ik bij u op gesprek komen om toe te lichten hoe mijn talenten aansluiten op uw wensen en noden.
„Ook hoop ik dan samen met u mijn loopbaanperspectief door te nemen. Het zou zonde zijn als mijn superieure leidinggevende kwaliteiten onbenut bleven.
„Uw vacaturetekst meldt niets over secundaire arbeidsvoorwaarden, zoals een telefoon van de zaak en een leaseauto. Ook dat soort zaken hoop ik met u door te nemen. Als voorschot op de reiskosten wordt overmaking van 50 euro naar mijn bankrekening op prijs gesteld.
„Mocht u onverhoopt niet in mijn diensten geïnteresseerd zijn, wilt u dan in ieder geval een reactie sturen, zodat ik die aan het UWV kan overleggen?
Vriendelijke groet enzovoort.”

Nette brief. Zeker weten. Geen woord gelogen. Terwijl liegen mag. Een kantonrechter in Enschede oordeelde twee jaar geleden dat een arts bij zijn sollicitatie terecht had verzwegen dat hij in detentie had gezeten.

Wondere wereld, die waarin de werkloze moet overleven.