Tag archieven: persvrijheid

Rutte

maaike_rondWat er met mij, overtuigd sociaal-democraat, aan de hand is weet ik ook niet. Maar ik ben eigenlijk wel blij met de opgewekte Rutte.

Of zijn opgewektheid te maken heeft met liberalisme, daar wil ik vanaf wezen, maar ik durf wel te constateren dat de ‘s’ van somber vaak samensist met de ‘s’ van sociaal-democraat. Ik spreek uit ervaring.

Misschien gaat het om het vermogen om op tijd even van stemming te wisselen.

Zwaarmoedigheid heeft de neiging er altijd te zijn en wordt hoogstens afgewisseld door een periode van wat mindere zwaarte.

Terwijl, zoals je bij Rutte kunt zien, een structurele opgewektheid iemand er niet van weerhoudt om af en toe eens even flink kwaad te worden. Bijvoorbeeld, zo liet hij zien in Zomergasten, op brutale snotneuzen van oorspronkelijk Turkse komaf die ‘pleur op’ roepen tegen journalisten en hen het werk onmogelijk maken.

En dan in je kwaadheid zeggen ‘pleur zelf op!’

En vervolgens, als de boosheid zakt, weer opgewekt komen met een uitstekende rationele motivering.

„Jongens, luister: in Nederland, waar jullie wonen, hebben wij een rechtsstaat. Die garandeert de vrijheid van demonstreren – zelfs als dat voor een dictator is. Een vrijheid waar jullie nou gebruik van maken, ja? Maar er is hier ook persvrijheid, die jullie nu op onbeschofte wijze onmogelijk maken. Als je dat allemaal niet waardeert, krijg je in Nederland een probleem.”

En in Turkije niet dus. Zeg ik er voor de duidelijkheid achteraan, want ik wijs mensen graag de weg.

Rest mij de vraag: waarom blijven mensen toch zo op zoek naar de diepere lagen van een opgewekt mens als Rutte? Krijg je te weinig te zien, of kijk je niet goed?

Ik zie hier namelijk een premier die – weliswaar met een lach op zijn gezicht maar wél serieus – onze rechtsstaat verdedigt.

Diepere lagen hoef ik voorlopig even niet, hoor.

______________________________

Reageren kan hieronder of op Facebook.