Tag archieven: sociale media

Heldere lichten

rob rondGoeie morgen, kan ik sojazaad van u kopen?
„Jazeker, graag zelfs. De verkoop is waar we het voor doen.”
En met die zaden mag ik doen wat ik wil?
„U mag zaaien, oogsten, doorverkopen, net wat u wilt, op één ding na.”
Wat mag ik dan niet?
„Het is niet toegestaan zelf zaden te produceren uit de oogst van onze sojabonen.”
Waarom mag dat niet?
„De verbeteringen die wij hebben doorgevoerd, kosten handenvol geld. De terugverdientijd duurt jaren. Als we die tijd niet krijgen doordat iedereen zelf aan het telen slaat, kunnen we de tent beter meteen sluiten. Dan is het tegelijk ook afgelopen met de gewassenverbetering.”

Ja maar, niet ik produceer dat nieuwe zaad, dat doet de plant zelf. Gaat u die plant dan verbieden dat te doen?
„Nee, maar u mag dat nieuwe zaad niet gebruiken.”
Hoe wou u dat tegengaan dan?
„Uiteindelijk via de rechter. Wij hebben een patent.”
Wat? Een patent op een plant? Dus alle soja is voortaan van u?
„Nee hoor, niet alle soja, alleen onze speciale soja. U bent niet verplicht om die te kopen. U mag andere, vrije soja gebruiken.”

Boer Vernon Bowman uit Indiana probeerde met listen en lagen onder het patent van veredelaar Monsanto uit te komen, maar verloor bij de rechter.

„Verschrikkelijk nieuws voor groenten, en dus voor ons allemaal”, riep Arjen Lubach al eerder op tv. „Onze hele voedselvoorziening kan instorten.”

Lang leven de sociale media! Zonder Twitter en Facebook had ik nooit geweten hoe dicht de wereld bij de rand van de afgrond staat. Allemaal door slechte mensen. Die broccoli en andere groentes patenteren. En die de genezing van kanker zouden dwarsbomen – ‘genezing die allang mogelijk is’ – om maar vooral dure medicijnen te blijven slijten. De dokters zouden ons expres niet vertellen dat je ‘ver gevorderde terminale longkanker’ kunt genezen door olie van kokos en cannabis te combineren. Paardebloem zou ook fantastisch werken. Of de nieuwste remedie: honing.

Dit soort waanideeën vind je op de website van World Unity, waar ze er prat op gaan altijd weer ‘de waarheid’ boven tafel te krijgen. En ook met het bericht komen over een comité dat volgend jaar een Monsanto-tribunaal wil houden. Zo ontsnappen we misschien toch nog aan de hongerdood.

De genieën van World Unity ontmaskeren boeven aan de lopende band. En wist je dat er nieuw bewijs is van samenwerking tussen Hitler en de Illuminati? Dat Nostradamus de opkomst van IS voorspelde?

Ook een mooie: de Duitse topjournalist dr. Udo Ulfkatte geeft toe wat de bezoekers van World Unity allang weten: ‘De gehele mainstream media is totaal nep!’ Opvallend hoeveel moeite de allesweters van World Unity hebben met de Nederlandse taal. Ulfkotte meldt dat de CIA alle belangrijke journalisten onder controle heeft.

Dat doet me onmiddellijk denken aan Karel van het Reve, die de vraag kreeg voorgeschoteld of de beschuldiging klopte dat hij voor de CIA werkte. Van het Reve: „Dat mogen wij niet zeggen.”

Ulfkotte doet zijn ontboezemingen op RT – Russia Today, de tv-zender van de Russische overheid die het postmodernisme in de praktijk brengt. Het postmodernisme stelt dat er niet maar één waarheid is, dat er vele waarheden zijn. De Russen brengen dat in praktijk door de ene keer te vertellen dat de MH17 is neergehaald door een Oekraïense raket, dan weer door een Oekraïens vliegtuig, of dat het Maleisische vliegtuig vol lijken zat of dat Kiev een vliegtuig met Poetin aan boord had willen neerhalen. Op het laatst weet niemand meer wat ie moet geloven en gelooft ie wat hij zelf het prettigst vindt. Resultaat: het publiek misleid, de journalistiek in diskrediet, missie geslaagd.

Wie de geheime machinaties van Illuminati, vrijmetselaars, de CIA, het Witte Huis, multinationals, farmaceuten en andere snoodaards wil doorgronden, kan terecht bij Micha de Kat, World Unity, globalresearch.ca en meer van dat soort heldere lichten.

Ga ik snel even een broccolisoepje eten zolang het nog kan.

_________________________________

Reageren kan hier.

Schermzuchtsyndroom

maaike_rondTijdens het lezen van de papieren krant snel even met je ogen naar de rechterbovenhoek gaan, om te kijken hoe laat het is.

Een handgeschreven brief in een tastbare envelop, voorzien van een gelijmde postzegel, op de ijzeren bus posten, naar huis teruglopen en 10 minuten later je e-mail checken of er al antwoord is.

Is het u al overkomen? Mij wel. Tempomanisch Schermzuchtsyndroom. Gevolg van Chronisch Digitalisme.

Verslaafd? Nee hoor.

Want ik ben niet zoals levensgezel L. Die doet luidruchtige computerspelletjes tijdens zijn stille overpeinzingen (en maakt peinzen daarmee voor mij onmogelijk). Neemt Wordfeudfoontjes aan en beantwoordt ze tijdens een livegesprek met een echt en interessant mens ­– met mij dus.

Helaas, ik moet bekennen (‘Hallo, mijn naam is Maaike en ik ben twitteraar’) dat ik mijzelf nog niet zo lang geleden op probleemontwijkende smoezen betrapte, in de trant van ‘Ik twitter alleen onder de afzuigkap’ of ‘Ik twitter alleen op feestjes en dan maar twee, hooguit drie tweets.’

Niet dat blauwe rotvogeltje was gekooid, dat was ík. Gestopt dus, nou die andere troep nog.

Uit de verslavingszorg weten we dat je eerst je verslaving moet onderkennen voordat je er wat aan kan doen. Stap twee is: wat zoek je?

Twitter, Facebook, RunderVink en al dat andere lekkers, het zijn alleen maar de verleidelijke vormen. Het gaat om de content hè, zoals dat tegenwoordig heet, de inhoud van het verlangen. Toch?

Ik stelde mijzelf de vraag wat een normaal gezond mens als ik, met één zwak plekje, op internet te zoeken heeft, en maakte daartoe een lijstje van mogelijkheden: informatie (écht?), verstrooiing, moment voor jezelf, sensatie, rust, troost, verdoving, herkenning, erkenning, humor, je mening geven (jazeker!).

Nou, ik scoor op alles. Er is voor mij geen hoop. En met dit schrijven blijk ik ook nog eens een dealer te zijn. Voor u. Sorry.

(Hunker naar een reactie.)