Tijdens het lezen van de papieren krant snel even met je ogen naar de rechterbovenhoek gaan, om te kijken hoe laat het is.
Een handgeschreven brief in een tastbare envelop, voorzien van een gelijmde postzegel, op de ijzeren bus posten, naar huis teruglopen en 10 minuten later je e-mail checken of er al antwoord is.
Is het u al overkomen? Mij wel. Tempomanisch Schermzuchtsyndroom. Gevolg van Chronisch Digitalisme.
Verslaafd? Nee hoor.
Want ik ben niet zoals levensgezel L. Die doet luidruchtige computerspelletjes tijdens zijn stille overpeinzingen (en maakt peinzen daarmee voor mij onmogelijk). Neemt Wordfeudfoontjes aan en beantwoordt ze tijdens een livegesprek met een echt en interessant mens – met mij dus.
Helaas, ik moet bekennen (‘Hallo, mijn naam is Maaike en ik ben twitteraar’) dat ik mijzelf nog niet zo lang geleden op probleemontwijkende smoezen betrapte, in de trant van ‘Ik twitter alleen onder de afzuigkap’ of ‘Ik twitter alleen op feestjes en dan maar twee, hooguit drie tweets.’
Niet dat blauwe rotvogeltje was gekooid, dat was ík. Gestopt dus, nou die andere troep nog.
Uit de verslavingszorg weten we dat je eerst je verslaving moet onderkennen voordat je er wat aan kan doen. Stap twee is: wat zoek je?
Twitter, Facebook, RunderVink en al dat andere lekkers, het zijn alleen maar de verleidelijke vormen. Het gaat om de content hè, zoals dat tegenwoordig heet, de inhoud van het verlangen. Toch?
Ik stelde mijzelf de vraag wat een normaal gezond mens als ik, met één zwak plekje, op internet te zoeken heeft, en maakte daartoe een lijstje van mogelijkheden: informatie (écht?), verstrooiing, moment voor jezelf, sensatie, rust, troost, verdoving, herkenning, erkenning, humor, je mening geven (jazeker!).
Nou, ik scoor op alles. Er is voor mij geen hoop. En met dit schrijven blijk ik ook nog eens een dealer te zijn. Voor u. Sorry.
(Hunker naar een reactie.)
Dag Maaike, ik heb mijn reactie even uitgesteld, dat zal je leren.
Verslavingen heb ik niet, maar ik kan toch aardig volgen wat je zegt.
Het deed me denken aan allerlei ingeburgerde gewoontes die mijn leven een richting geven, zonder dat ik mij hoef te concentreren. Structuur, daar houd ik van!
Ik wens je veel sterkte, en Co ook, blijf er vooral over schrijven. Dat is niet alleen voor jullie goed. Bart.
Het was zwaar, Bart, moeilijke dagen gehad zonder je reactie, maar het ging…..
Oké Maaike, omdat je hunkert naar een reactie, vooruit dan maar.
Zitten jullie niet op facebook? Doen jullie niet aan twitter? Lezen jullie geen krant?
WAT? KIJKEN JULLIE NIET NAAR HET NIEUWS?
Uitdrukking op het gezicht van de vragensteller leert ons dat we losers zijn, sukkelaars, struisvogels, domkoppen en vul maar aan, en vergeet digibeet niet. Wat doen jullie dan met die mooie Apple I-mac. Daar mailen we op als het echt nodig is. We doen de bankzaken erop. We zoeken iets op. AHA, jullie zoeken iets op, WAT? Nou recepten bijvoorbeeld. Mooie muziek bijvoorbeeld. Enge ziekten bij onze huisdieren of bij onszelf bijvoorbeeld.
Kortom informatie die op die manier makkelijk toegankelijk en vindbaar is bijvoorbeeld. Mobieltje? Ja. I-phone? Nee. Smartphone? Nou toevallig sinds een week ja. TSSS. We moesten een nieuw fototoestel en iedereen vond ons losers, sukkelaars, domkoppen enz. omdat we zo’n oud en volkomen uit de tijd geraakt dingetje hadden.
Nu hebben we een fototoestel waar we ook mee kunnen bellen en whats appen en mailen en naar muziek luisteren en internetten en nog tientallen dingen die we niet gaan gebruiken. Maar hoe blijven jullie dan op de hoogte? Welke hoogte bedoel je? De hoogte waarop we wonen? Nee van de toestand in de wereld. Welke toestand? Nou uh gewoon alles. Ik ben nu 67 jaar en laten we vanaf m’n vierde beginnen, dus al zo’n 63 jaar hoor ik hetzelfde. Er veranderd helemaal niks! Toen was er op veel plaatsen oorlog en dat is nog steeds. Toen vlogen geloofsgroepen elkaar naar de strot en dat is nog steeds. Toen waren er natuurrampen en die zijn er nog steeds. Toen waren er mensen die zich zorgen maakten over het milieu en die zijn er nog steeds. Toen vond men dat alles anders moest en dat vindt men nog steeds. En nu denken we allemaal dat we het veel beter hebben dan vroeger.
Wij wonen nu ruim drie jaar in een ander Europees land. Gaat daar alles anders? is daar alles beter. Hebben ze het daar over andere dingen? Nee hoor, het maakt geen ruk uit. Hoewel we sommige dingen wel beter vinden, en als het niet beter of minstens hetzelfde is dan doen ze er hier veel luchtiger over en dat is een verademing kan ik u zeggen.
Nergens aan verslaafd dus? Alleen aan muziek… en uh… aan schrijven. Dus ik ga effe afkicken.
Hahaha, Co, heel herkenbaar! Leuk dat je hier even bent doorgezakt, denk dat je er geen kater aan over houdt 😉
Hoi Co,
Bij gebrek aan facebook, foei foei, doe ik even de groetjes vanuit De Veen, waar alles ook nog steeds hetzelfde is. Gezellig plaatsje waar niets erg lang geheim blijft en waar de gemeente nog altijd uitbreidingsdrang heeft.
Noor