Maandelijks archief: september 2016

Rutte

maaike_rondWat er met mij, overtuigd sociaal-democraat, aan de hand is weet ik ook niet. Maar ik ben eigenlijk wel blij met de opgewekte Rutte.

Of zijn opgewektheid te maken heeft met liberalisme, daar wil ik vanaf wezen, maar ik durf wel te constateren dat de ‘s’ van somber vaak samensist met de ‘s’ van sociaal-democraat. Ik spreek uit ervaring.

Misschien gaat het om het vermogen om op tijd even van stemming te wisselen.

Zwaarmoedigheid heeft de neiging er altijd te zijn en wordt hoogstens afgewisseld door een periode van wat mindere zwaarte.

Terwijl, zoals je bij Rutte kunt zien, een structurele opgewektheid iemand er niet van weerhoudt om af en toe eens even flink kwaad te worden. Bijvoorbeeld, zo liet hij zien in Zomergasten, op brutale snotneuzen van oorspronkelijk Turkse komaf die ‘pleur op’ roepen tegen journalisten en hen het werk onmogelijk maken.

En dan in je kwaadheid zeggen ‘pleur zelf op!’

En vervolgens, als de boosheid zakt, weer opgewekt komen met een uitstekende rationele motivering.

„Jongens, luister: in Nederland, waar jullie wonen, hebben wij een rechtsstaat. Die garandeert de vrijheid van demonstreren – zelfs als dat voor een dictator is. Een vrijheid waar jullie nou gebruik van maken, ja? Maar er is hier ook persvrijheid, die jullie nu op onbeschofte wijze onmogelijk maken. Als je dat allemaal niet waardeert, krijg je in Nederland een probleem.”

En in Turkije niet dus. Zeg ik er voor de duidelijkheid achteraan, want ik wijs mensen graag de weg.

Rest mij de vraag: waarom blijven mensen toch zo op zoek naar de diepere lagen van een opgewekt mens als Rutte? Krijg je te weinig te zien, of kijk je niet goed?

Ik zie hier namelijk een premier die – weliswaar met een lach op zijn gezicht maar wél serieus – onze rechtsstaat verdedigt.

Diepere lagen hoef ik voorlopig even niet, hoor.

______________________________

Reageren kan hieronder of op Facebook.

 

Knarrenseks

rob rondSeks tussen bejaarden is even nutteloos als tepels bij mannen. En of je nu in God of de evolutie gelooft, de grap wordt er niet minder om.

Eerst God. Die schiep een man en een vrouw. Met die vrouw begon de ellende. Eva liet zich door een slang, die in feite de duivel was, verleiden tot het eten van een verboden vrucht. Onze-Lieve-Heer had in de Hof van Eden speciaal een boom neergezet waarvan mensen niet mochten snoepen – een lokboom.

Aangezien gedoogbeleid in het paradijs niet in de mode was, werden Adam en Eva heengezonden en verloren zij het eeuwige leven. Er móésten toen wel kindertjes komen, wilde het met de mensheid nog wat worden. Hoe je kinderen krijgt, wist het paar niet. Er was toen nog geen seksuele voorlichting. Wel kwamen ze er spelenderwijs achter dat het lekker voelde als ze met bepaalde lichaamsdelen in de weer gingen.

Dat was een list van God geweest, want dat lekkere gevoel ging gepaard met de overdracht van sappen, waar dan weer kinderen van kwamen. Zonder dat lekkere gevoel waren Adam en Eva natuurlijk niet met elkaars riolering aan de slag gegaan. Dan waren ze niet alleen de eerste, maar ook de laatste mensen geweest.

Dat vond Hij natuurlijk zonde van al Zijn moeite. Een week werk naar de filistijnen? Dat nooit! Tijd verspillen doen mensen maar. Later, in het Catshuis.

De evolutie pakte het bijna net zo aan als God. Om allerlei organismen tot voortplanting te bewegen was een truc nodig. Primitieve wezens snappen niet dat de kost voor de baat uit gaat. Dat je vandaag moet zaaien om morgen te oogsten. Dus maakte de natuur het zaaien tot een verdomd plezante bezigheid. Dat daar dan later kinderen van komen, snappen niet veel dieren. En als ze het wel snappen, helpt dat geen zier. Anders waren er van onze soort nu geen zeven miljard geweest.

De natuur heeft seks verzonnen om ons luilakken en domoren zover te krijgen dat we ons voortplanten. In dat licht is het een raadsel dat vrouwen er na de overgang nog iets van moeten hebben. Dat dat toch zo is, weten we van Patricia Paay. De belegen diva bazuinde naar iedereen die het niet wilde weten dat ze haar scheiding van Adam Curry verwerkte door met een 25-jarige knul de koffer in te duiken. Zou de natuur de vrouw na de overgang seksueel inzetbaar houden in een poging te voorkomen dat haar man op de loop gaat?

Bij ons mensen is die truc met dat genot nogal uit de hand gelopen. We verzinnen van alles om seks zonder voortplanting te hebben. Er zijn daarvoor zelfs apparaten op batterijen uitgevonden. En Playboy is ook al niet bedacht om de mensheid op peil te houden. Meer dan de helft van de vijftigplussers doet niet meer aan seks. Dat blijkt uit een enquête van omroep Max. Wie wel aan knarrenseks doet, moet nog steeds oppassen voor soa’s. Op zichzelf is bejaard zijn geen hinderpaal. Bij mechanische storingen biedt een blauwe pil soelaas.

Eén mijner vrienden op leeftijd zegt over seks: „Ze mogen gerust wat lekkerders uitvinden, maar ik blijf het er wel bij doen.”

________________________________

Reageren kan hier.

Controle

maaike_rond„Dit is een overstap, we zijn toch al gecontroleerd op Schiphol?”

Ik zeg het niet, maar misschien leest ze de onaangename verrassing van mijn gezicht af. En vertaalt die als ‘profiel verwarde vrouw’. En die zijn gevaarlijk.

Hoe dan ook: als ik op London Gatwick zonder broekriem, horloge, sleutelbos, jasje én zonder afgaande bellen en toeters uit het poortje ben gestapt en achter mijn lief L. aan wil lopen, word ik tegengehouden. En hij mag door.

„Oh no, madam, take your shoes off!”

Dat doe ik braaf, me afvragend of ik toch iets gemist heb van die vier miljoen instructies die een simpele vakantieganger ‘voor zijn eigen veiligheid’ krijgt als hij naar zijn bestemming gaat vliegen.

Elke schoenwinkel heeft op zijn minst een krukje, maar die service ontbreekt hier.

Dus wat doet deze 65-jarige: evenwicht zoeken, bukken, evenwicht bewaren, veters los, evenwicht bewaren, uit mijn schoeisel stappen, evenwicht bewaren.

En daar staan we dan op de vloer: ik op sokjes en mijn schoentjes met open mond van verbazing.

„No, give them to me!” zegt ze. Zij, ja.

Heel tegemoetkomend worden mannen door mannen en vrouwen door vrouwen afgeblaft en daarna gevisiteerd. Met homoseksualiteit wordt geen rekening gehouden en ach, laat ook maar: vernederend is het toch wel.

Ik buk maar weer en geef mijn schoenen aan en hoe ik inmiddels denk over deze mevrouw bespaar ik u, want we houden het netjes.

Mijn schoenen wordt verder geen blik waardig gekeurd en tijdens haar betastingen – nee tut, daar ben je al twee keer geweest en bij mijn borsten ook – dacht ik voor de afleiding maar aan etnisch profileren.

Lief L. ziet er namelijk gewoon uit als ‘de witte man’: lang, blauwe ogen en wit haar. Maar dat zal wel blond zijn geweest, denken ze dan, dus doorlopen maar.

En ik juist niet allemaal.

Dus zou ik wel eens een terroriste kunnen zijn, logisch toch?

„Waar bleef je nou?”, vraagt de witte man, riskant, maar ik hou me in, want hij kan het ook allemaal niet helpen.

„Alleen omdat ik donker ben, wedden?” Ik ben kwaad, mede namens alle donkere mensen die er altijd weer overal uitgepikt worden ‘voor uw en onze veiligheid’.

Maar later in de vakantie, zie ik mijzelf in de spiegeling van een ruit: daar loopt een ouwe hippie.

Loshangend halflang haar, beetje grijzend, in denim gekleed  – het uniform van de jaren zeventig – bril met donkere glazen.

Kan niet anders: gebruiker.

En dan een leuk centje bijverdienen met hasjsmokkel, dachten ze daar op Gatwick zeker.

De witte man heeft trouwens een best wel versleten broek aan. Voor hem kopen we op Tenerife een nieuwe. Denim. Maar hém staat dat gedistingeerd.

Terug vliegen we via Spanje en ik ga nooit meer naar Engeland.

______________________________

Reageren kan hieronder of op Facebook.