Maandelijks archief: februari 2016

Weg met de volkswil!

rob rondHeb ík dat nou alleen maar? Bij de aanblik van een voetbalstadion gloei ik niet van enthousiasme. Sport houdt niet van mij en dus houd ik niet van sport. Zo werken die dingen.

Maar dat is nog niet alles. Bij het zien van een vol stadion denk ik aan democratie en voel ik weerzin. Demos – het volk – moet zich verre houden van kratos – de macht. Misschien onredelijk van mij om zoiets te denken, maar ja, de gedachte borrelt op als een boer door cola. Die menigte mag mij niet regeren. Niemand mag mij regeren.

Dat had ik altijd al. Ik moest van het gym in Nijmegen af omdat ik weigerde naar de kapper te gaan. In dienst wilde ik niet, want dan moest je haar er ook af en dan hield ik geen tijd over om gitaar te spelen en beroemd te worden. Fluitje van een cent: gewoon zeggen dat je gay bent. Gay, dat woord kende ik toen nog niet. Het homoverbod bij defensie verdween pas in 1974. Je kunt niet altijd pech hebben. Uit dit soort zaken bestond in de roerige sixties mijn bijdrage aan het gevecht om de vrijheid.

Ik geloofde toen in de vooruitgang. Iedereen krijgt een goede opleiding. De rede wordt de norm. Bijgeloof verdwijnt, dus ook de kerk. ‘Give peace a chance’ en ‘Alle Menschen werden Brüder’. Terwijl ik hippies niet kon luchten of zien. Een stelletje blowende sukkels vond ik het, in hun gescheurde jeans op het gras. Zo zie je maar weer hoe rijk geschakeerd de binnenwereld is die je bij een mens kunt aantreffen.

Mijn vooruitgangsgeloof is weg. In 2016 hoef je naar het ‘Volksempfinden’ niet te raden. De kreet ‘Daar moet een piemel in’ somt het mooi op. Onze democratie loopt via het parlement en die omweg dempt platvoerse sentimenten en remt kortzichtige maatregelen af, maar nu mag mede dankzij D66 het gepeupel onder aanvoering van Jan Roos en Thierry Baudet directe democratie gaan bedrijven: een referendum. Geen hond snapt waar het over gaat, maar je laat de kans om ergens tegen te zijn natuurlijk niet aan je neus voorbijgaan.

Democratie, wat moet je ermee? ‘Het beste argument tegen democratie is een gesprek van vijf minuten met de gemiddelde kiezer.’ Die uitspraak wordt ten onrechte toegeschreven aan Winston Churchill.

Wel afkomstig van de Britse oorlogspremier: ‘Democratie is de slechtste regeringsvorm op alle andere na.’

De Britse schrijver Forster had ook zo zijn bedenkingen: ‘Twee hoeraatjes voor de democratie. Voor drie is geen aanleiding.’

Dan de Amerikaanse journalist Mencken: ‘Democratie is het sneue geloof in de collectieve wijsheid van individueel onbenul.’

Wie de Nederlandse politiek volgt, kan zich wellicht vinden in een andere uitspraak van Mencken: ‘Democratie betekent dat de ene partij zijn best doet om te bewijzen dat de andere partij ongeschikt is om te regeren. Iets wat beide partijen lukt. Ze hebben gelijk.’

Maar alles is beter dan de kiezer aan het roer. De volkswil is primitief, egoïstisch, kortzichtig en ondeskundig. Die moet je dempen. Dat doe je door het volk vertegenwoordigers te laten kiezen die hopelijk meer verstand van zaken hebben. Het volk moet hooguit via via beslissen. Dat gaat soms fout, maar iets beters is er niet.

De conclusie is dan simpel: leve het parlement, weg met de volkswil, weg met de directe democratie, weg met het referendum!

_________________________________

Reageren kan hier.

Zomerkleren

maaike_rondZevenennegentig is Riek, mijn bovenbuurvrouw. In het gedeelte van het complex waar wij onze benedenwoning hebben, zijn geen liften.
„Ja, Maaike, daar denk je toch niet aan als je jong bent, dat zo’n trap lastig kan worden!”
Ze telde bij het betrekken van het appartement zeventig lentes en het tekent haar levensinstelling: leef bij de dag.

En: wees oprecht. Want toen de gereformeerde dominee – ‘Ik heb een heel leuke kerk hoor’, zegt Riek – tien jaar later vroeg hoe het was om oud te worden, sprak ze opgewekt: „Helemaal niet fijn!”

Onlangs bezocht hij haar weer en ze had gezegd: „Moet je me niet nog eens die vraag stellen?”

Onze eerste kennismaking was een paar maanden geleden. Wij hadden bij al onze buren een brief in de bus gedaan, waarin de overlast van de verbouwing in ons aanstaande huis zo tactisch mogelijk verwerkt was.

We waren net terug in ons oude huis toen mijn mobiel afging. Tegen de tijd dat ik die onder uit mijn tas had gevist, had Riek de voicemail al ingesproken: „Maaike, wat ontzettend leuk dat jullie dat doen, zo’n brief, echt aardig! Kom zeker eens langs om kennis te maken, ik kom de deur haast niet meer uit, maar je bent van harte welkom. Oh, je spreekt met Riek, de bovenbuurvrouw. Nou, nog heel erg bedankt, hoor, erg leuk!”

De lage, maar vitale stem en de energieke rollende r moet u er even bijdenken en u zal begrijpen: mijn hart was gestolen.

Riek heeft ongelooflijk veel last gehad van de verbouwing, tot en met een stroomstoring toe. „Ik word er zo zenuwachtig van!”, zei ze over dat laatste, toen we belden om te vragen hoe het ging.

Maar ook: „Ik ben blij als het allemaal voorbij is, en jullie ook natuurlijk!”

Zover is het nu, van de week kwam ze kijken. „Wat hebben jullie er iets moois van gemaakt!” Haar enthousiasme paste die van een kwieke vijftiger.

Na een uurtje excuseerde ze zich: ze werd moe, ik kon het zien. Gesprekken volgen en voeren is niet makkelijk als je zo doof bent.

Helder is ze nog wel. Ik vroeg of ze het bij ons niet te fris vond. „Ik zorg dat het bij mij 23 graden is, zomers en in de winter. Maar waarom draag ik dan nu winterkleren en over een half jaar zomerkleding, snap jij dat, Maaike?”

Enthousiast over het mooie van het leven, eerlijk over het niet meer zo mooie: zó wil ik oud worden, met humor en verwondering.

______________________________

Reageren kan hieronder of op Facebook.

Volk versus elite

rob rondLaat ik het nou maar eerlijk toegeven. Jarenlang heb ik deel uitgemaakt van de grote samenzwering van de elites en de msm tegen het volk. Wat zegt u? U weet niet wat msm betekent? Dat begint al goed. Dat zijn ‘mainstream media’, dus ook de kranten en omroepen waar ik voor heb gewerkt. Best veel: KRO, Wereldomroep, AVRO, Veronica, Telegraaf, Parool, Gelderlander en nog een zwik regiobladen.

‘Je hebt je keurig aan de opdracht van de baas gehouden’, schreef een krantenlezer die mij had betrapt op het zwartmaken van zijn geliefde Rusland. En een luisteraar waarschuwde Veronica Nieuwsradio dat ze mijn lasterpraat vanuit standplaats Moskou niet meer moesten uitzenden, want ‘weet u wel dat die Vunderink uit een heel fout nest komt? Daar kan ik een boekje over opendoen.’

Dat nest was zorgvuldig uitgekozen door het zaadje en de eicel waaruit ik zou ontstaan. Het volk heeft zoiets meteen door: foute boel. Terwijl zo’n nest voor de msm juist een pre is.

Maar de gouden tijden voor de elites en de msm zijn voorbij. The times they are a-changin’. Lezers doen hun krant de deur uit, kijkers zappen weg van het NOS Journaal. Het echte nieuws staat op internet. Dat zet het volk er zelf op. Weg met de leugens van de msm, leve de waarheid!

En zie, de schellen vallen ons van de ogen. We gaan naar de dokter, maar die maakt ons juist ziek, in opdracht van de farmaceutische industrie, Big Pharma, die hem daarvoor betaalt. Want alles draait om het grote geld en daarvoor moeten wij, het volk, bloeden. Dat is nu mooi afgelopen, dankzij een site als brekendnieuws.nl, die ons leert dat kanker altijd wordt veroorzaakt door stress en dat chemo niet helpt. Het simpele feit dat je kanker eenvoudig kunt genezen met cannabis, vegen de medische elites onder het tapijt, anders verspelen ze hun inkomsten uit hun veel te dure medicijnen. Daar lees je in de msm niets over, want die zitten in het complot.

Of neem het Oekraïne-referendum. Laatst schreef de Volkskrant dat het associatieverdrag een prima afspraak is. Misschien trappen Volkskrant-abonnees daarin, maar het volk snapt dat de redacteur die zoiets schrijft, moet zijn omgekocht door zoiets smerigs als beurssjoemelaar George Soros of de CIA. De heersende elite in de EU verzint die trucs allemaal ook niet zelf, want die loopt aan de leiband van Washington. Die hele Europese Unie is een gesel voor het volk, dat snapt iedereen, maar in de msm kom je die conclusie niet tegen. Dat mag niet van de elites. En de journalisten weten dat maar al te goed, want dat staat duidelijk genoeg in hun instructies. Daar hebben ze zich maar aan te houden, anders staan ze zo op straat. Daarom zullen ze ook altijd ontkennen dat ze betaald worden om te desinformeren.

Maar het volk is druk bezig daaraan een einde te maken. Niet veel langer zullen de elites en hun handlangers de belangen van de meerderheid nog kunnen schaden. Meerderheid, jazeker, want de ware volkspartij van Nederland, de PVV, staat in de peilingen al op ruim 40 Tweede Kamerzetels.

Daar zou je tegenin kunnen brengen dat 40 van de 150 zetels geen meerderheid is. En dat 40 zetels in de peilingen nog geen 40 zetels bij de verkiezingen zijn. Maar zo’n lelijke tegenwerping kan alleen maar van een vijand van het volk komen, iemand die zich voor vuig gewin laat spannen voor het propagandakarretje van de heersende elites.

Uiteindelijk zal het volk zegevieren en krijgt het de krant die het wil. Hoe zo’n krant er uitziet, weten we dankzij de proletarische revolutie die bijna honderd jaar geleden in Rusland plaatsvond. V.I. Lenin: ‘Een krant is niet alleen een collectieve propagandist en een collectieve agitator, maar ook een collectieve organisator.’ Geen woord over nieuws.

Moet ik spijt hebben van het fortuin dat ik als msm-journalist verdiend heb door propaganda te bedrijven voor de heersende elites? Daar moet ik nog even over nadenken. Eerst nog maar eens diep het gaspedaal intrappen van mijn Ferrari.

_________________________________

Reageren kan hier.

Gezond eigenbelang

rob rondDe wereld zit vol bedriegers. En die laten ons er met onze blauwe ogen zo intuinen.
Zo dacht ik tot vanochtend nog steeds dat het openhouden van het luchtruim boven Oekraïne aan pure domheid toe te schrijven viel. In het oosten waren al Oekraïense vliegtuigen op enkele kilometers hoogte neergeschoten door pro-Russische rebellen of door de Russen zelf, dus dan schrap je de burgerluchtvaart toch boven dat gebied? Maar ja, dan loop je de overvliegrechten mis. Zonde van het geld. Dus weet je wat: als jullie nou boven 9,7 kilometer hoogte over komen vliegen, dan zit je safe.

God zij dank, dachten ze bij KLM en Malaysia Airlines. Hoeven we niet om te vliegen en dat scheelt een hoop kerosine, dus een hoop geld.

Hebzucht en domheid. Concludeerde ik.

Fout! Oekraïners zijn dan wel dronken boeren, schrijft een oude vriend op mijn Facebookpagina, maar ze zijn link genoeg om de EU bij hun conflict met Rusland te betrekken.

Welnee, probeerde ik nog, ik ken die landen. Ik ben er vaak geweest, ik heb jarenlang in Moskou gewoond. Nergens anders zag ik meer chaos. Ik hanteer in deze kwestie Hanlons scheermes: schrijf nooit iets toe aan boze opzet als het afdoende verklaard kan worden door domheid.

Nee, houdt de vriend vol, dat laten neerhalen van de MH17 was opzettelijk zo gepland door de Oekraïners. Zo doortrapt zijn ze wel.

Dan heeft Poetin toch gelijk. De Russische president zei onmiddellijk na de ramp: wat er ook volgt uit het onderzoek, het was de schuld van Oekraïne.

Dus eigenlijk hebben de Oekraïners dat passagiersvliegtuig op die raket afgestuurd.

En met zulke bandieten zouden wij een samenwerkingsverdrag moeten sluiten? Ammenooitniet, zeggen de tegenstanders. ‘Laat die fascisten in Kiev maar in hun sop gaarkoken.’

Hoe leg je uit wat er goed is aan het verdrag als je eerst allerlei onzinargumenten moet weerleggen?

Oekraïne is fascistisch. Dat zegt Russia Today. En Russia Today zegt wat het Kremlin zegt. Moskou breidelt de pers, Kiev niet. Rusland kent een leiderschapscultus, Oekraïne niet. Wie is hier fascistisch?

Oekraïne is corrupt. Dat klopt, net zo corrupt als Rusland. Vandaar Majdan: de mensen kwamen ertegen in opstand. Gaan we die mensen in de kou laten staan? En zou Kiev zich niet een pietsje meer bijsturing laten welgevallen door ons als partner?

Oekraïne valt binnen de Russische invloedssfeer. Dat klopt en sterker nog: de Russen hebben Oekraïne verschillende malen in de recente geschiedenis met geweld ingelijfd. Waar staan wij voor in Europa? Voor het zelfbeschikkingsrecht van volken? Of buigen we voor geweld? Wat een land voor zichzelf wil, hoort de doorslag te geven. En Oekraïne heeft voor de EU gekozen.

Je moet de Russen niet irriteren. Ook dat klopt. Je moet niemand irriteren. Maar hier is iets anders aan de hand. Persbreidel en militaire avonturen zijn geen teken van kracht, maar van zwakte. Het gaat niet goed met Rusland, de economie stort in, vooral door de lage olie- en gasprijs. Dan ga je als leider gemakkelijke successen creëren en patriottische sentimenten opkloppen. Dat heeft tot dusver gewerkt, maar inmiddels gaat het zo slecht met het land dat Poetin zijn hart moet vasthouden. En wij dus ook. Wil hij in het zadel blijven, dan dreigt de knoet. Gaat hij kopje onder, dan dreigen chaos en geweld.

Reden te meer om tussen Europa en Rusland een extra buffer te willen in de vorm van een groot land. Dat is gezond eigenbelang. Voor Oekraïne én voor ons. Bovendien geven we een signaal af aan Moskou: we zwichten niet voor druk.

Stem je op 6 april tegen het verdrag, dan steun je Poetin. Stem je voor het verdrag, dan help je niet alleen Oekraïne, maar ook jezelf.

En voor Rusland rest slechts te bidden. Als je gelooft.

_________________________________

Reageren kan hier.

Gestoord door storing

maaike_rondEr is maar één manier om er snel achter te komen hoe afhankelijk je bent van internet en dat is een stevige storing waardoor je enige tijd verstoken bent van wifi.

Ik heb het genoegen regelmatig in een prachtig dal zonder mobiel bereik te mogen verblijven, waar je heerlijk kunt wandelen – als je tenminste niet thuis moet blijven om de wifi-monteur binnen te laten.

Want ja, deze keer ben ik óók afgesneden van het wereldwijde web: elke punt-en-el en dot.com is een onbereikbare bestemming. Oef.

Ligt mijn afhankelijkheid op het professionele vlak?

Het schrijven van deze column beschouw ik als mijn werk. Maar als ik het resultaat later kan insturen dan gepland, is dat geen ramp. De wereld draait ook zonder mijn bijdrage daaraan wel door.

Sterker: mooi toch! Want het creatieve schrijfproces dat noodzakelijkerwijs vooraf gaat aan publicatie, is juist gebaat bij een beetje digitaal isolement, zou je denken.

Uh… nee. Op het moment dat ik mijn laptop alleen als tekstverwerker kan gebruiken, raak ik daar heel gefrustreerd van. Alsof je in een prachtige auto zonder motor zit.

Of dat je tijdens een stroomstoring telkens de lichtschakelaar aandoet.

Het gemak dient de mens, bij ongemak blijkt hijzelf de slaaf te zijn.

Maar hoe hindert dat dan mijn creatieve proces?

Nou, bij elke gedachte over wat ik wil schrijven, staat op de achtergrond, maar duidelijk hoorbaar, mijn verslaafde ik erdoorheen te toeteren.

E-mail! Facebook! De Correspondent! Volkskrant! Schoolbank! Wikipedia!

Duidelijk gevalletje van uitstelgedrag. Dat ik daar aanleg voor heb, wist ik al sinds de prehistorie.

Ik moest huiswerk maken en studeren in de jaren dat een computer nog een ruimte besloeg van minstens 3.000 kubieke meter. Die ruimte hadden we thuis niet, dus werd ik nog gewoon afgeleid door plantjes water geven, kranten opruimen of weemoedig uit de ramen kijken. En die dan maar eens gaan lappen en zemen.

Zulke uitvluchtjes liggen allemaal op het huishoudelijke vlak. Dat staat niet erg hoog aangeschreven en daarom heb je eerder door dat je gewoon smoezen loopt te zoeken.

Dat is nu anders.

Oké: chatten, games en WordFeud, dat is duidelijk lanterfanten. Maar al die nuttige dingen als e-mail (‘je post bijhouden’), fora (‘het publieke debat is noodzakelijk’), Facebook (‘sociale contacten bijhouden’), online media (‘het nieuws volgen’), surfen (‘informatie inwinnen om te kunnen schrijven’), Marktplaats (‘duurzaam winkelen en stukken goedkoper!’) en Funda (‘je weet maar nooit…’): heel noodzakelijk en zinvol, ja.

En uitstelgedrag.

Maar als de ontwenningsverschijnselen op hun hoogtepunt zijn en de dorst naar externe prikkels bijna ondragelijk wordt, overkomt mij een door God gezonden visioen: Teletekst!

Normaal kijk ik neer op dat primitieve medium met die abominabel geformuleerde nieuwsberichten in die lelijke gele letters op een zwarte achtergrond, met die pagina’s die niet kloppen of waar je uren op moet wachten.

Maar beter iets dan niets. En de tv doet het wel, godzijdank.

Ik ben gered.

______________________________

Reageren kan hieronder of op Facebook.